Het verhaal van Sophie

Ik kon bijvoorbeeld ook niet begrijpen hoe een vriendin een aperitiefhapje kon laten staan.

‘Ik leefde enorm zwart-wit, het was echt alles of niets. Van dagen crashdiëten, gezond leven, sporten om mij enkele weken later weer helemaal vol te proppen en mij laten hangen. Ik had nooit de fut om iets te doen. Een goede balans kende ik niet.

Zoals wanneer ik bijvoorbeeld een glaasje cava drink, moet heel die fles op en dan denk ik: “ohja we zijn nu toch bezig, we nemen er een aperitiefhapje bij.”. Op een feestje kon ik mij ook helemaal laten gaan. Ik kon bijvoorbeeld ook niet begrijpen hoe een vriendin een aperitiefhapje kon laten staan. Ondertussen kan ik dat ook met momenten, het is al enorm verbeterd. Stap voor stap leer ik luisteren naar mijn lichaam.’

‘Ik was de eetbuien gewoon heel erg beu, ik wou daar echt van af. Dat zwart-wit denken vond ik ook heel vermoeiend. Elke keer wanneer ik terug aan het diëten was, zei mijn man: ‘allé, we zitten weer in de gezonde fase ze.’ Voor mijn omgeving was dat ook niet fijn.’

Ik kan nu echt naar de spiegel kijken en denken ‘ik zie er goed uit’.

‘Ik ben niet meer bang om koolhydraten te eten omdat ik dan ook weet dat ik minder vreetbuien ga hebben. Ik voel mij niet meer schuldig, ik ga ook niet meer kijken naar de calorieën. Als ik zin heb in een glas wijn, ga ik dat ook gewoon drinken en meestal kan ik het dan ook wel beperken. Van die ups en downs denk ik wel dat ik nog heel mijn leven ga hebben. Als mijn man bijvoorbeeld afkomt met een Lion, dan eet ik dat en dan durf ik daarna nog iets anders van snoep te eten en dan denk ik “waarom doe ik dat nu?”. Uiteindelijk ben ik er mij ook wel van bewust dat niet alles direct perfect kan gaan. Het is een proces met vallen en opstaan. Ik ben het traject gestart in april 2021 en ik ben echt al wel blij met waar ik nu sta.

Hun bord leegeten hebben mijn kinderen nooit moeten doen.

Vroeger nam ik bijvoorbeeld een grote kom fruit en dat moest op. Maar nu kan ik echt stoppen als ik genoeg heb. Vroeger dacht ik ‘het is lekker, het smaakt, ik ben nu toch bezig, ik ga da gewoon opeten’. Nu kan ik honger en verzadiging veel beter aanvoelen. Mijn mindset errond is enorm veranderd.

Kledingmaatjes maken mij nu ook echt niets meer uit, ik maak mij daar niet meer druk om. Vroeger vond ik shoppen heel erg confronterend. Ik pak verschillende maten mee naar het pashokje en ik probeer ze allemaal. Ik pak dan diegene mee dat het beste zit en ik trek mij niets meer aan van die broeksmaat. Die negatieve self-talk is voor niets nodig, vroeger deed ik dat heel vaak. Ook wanneer ik zin heb in iets lekker, ga ik nu eerst een badje pakken of ga ik even op bed liggen. Ik weet dat eten mij dan helpt op korte termijn, maar niet op lange termijn.

Naar mijn kinderen toe probeer ik hen ook mee te geven dat als ze ’s ochtends nog geen honger hebben, dat ze nog niet meteen iets moeten eten. Hun bord leegeten hebben ze bij ons ook nooit moeten doen. Dik was vroeger bij mij ook echt iets negatief, nu wil ik mijn kinderen meegeven dat dik iets neutraal is; “ja oké dik, Magie De Block is dik. En dik is niet slecht. Magie De Block is misschien wel gezond.”. Zulke dingen heb ik echt wel meegenomen uit het traject.

Ik wil gerust oefeningen doen, maar je moet mij niet meer wegen en meten.

Ik ga mij nu ook veel meer ergeren aan al die absurde diëten. Zoals apothekers die shakes promoten, ik begrijp dit niet en vind dit eigenlijk echt wel spijtig. Dat ergeren over diëten had ik vroeger echt niet. Infraligne vind ik een gemakkelijke sport voor in de winter, maar ik ga gewoon niet omdat ik een afkeer heb van dat meten en dat wegen. Ik wil gerust oefeningen doen, maar je moet mij niet meer wegen en meten. Nu met de cursus DHH valt het echt op hoe erg het met de maatschappij gesteld is. Dat is bij mij wel echt een grote verandering.’

‘Het heeft een lange weg nodig, maar je kan de video’s altijd opnieuw bekijken. Ik ga zeker de modules over de maaltijden nog eens opnieuw bekijken. Het is ook een traject dat niet af kan zijn in 6 maanden, je moet eraan blijven werken. Daar moet je jezelf ook wel bewust van zijn, in het begin dacht ik dat mijn mindset over 6 maanden volledig veranderd zou zijn, maar dat is niet zo. Je moet jezelf de tijd gunnen en het is een blijvend proces. Je moet het vergelijken met een zwemles waarin je heel veel lessen te gaan hebt met trial & error.’

‘Eye-opener’

Hier kan je ontdekken of het Destination Healthy Habits traject iets voor jou is!